Kriekende Kriekske

Veur dank.

Ik zag ien 'et weiland 'en bluumke

Mooi glienstren van perelkes dauw;

Het keek as 'en eugske zoo lieflik

Naor 't zonnig fleweelige blauw.

'k Had trek um 'et bluumke as versiersel

Te steken bij 't kruuske op 't gemoed.

‘Blief 'r af! - zei mien hart - Laot 'et bluuien!’

Somtieds is mien hart veuls te goed.

Went toen ik veurbij was en efkes

Nog umkeek naor de eigenste plek,

Stak 't koeibeest, dâ 'k pas had gemolken,

't Versiersel veur dank ien zien bek!