Kriekende Kriekske

[p. 7]

‘Kriekende kriekske.’

Ik heurde ien 'et boschje de nachtegaol slaon,

De leuwrik umhoog tierelieren -

En 'k zei tot mien Zangster: zeg, durfde die aon?...

‘Nee! (zei ze) dâ durf 'k nie prebieren;

Maor luuster, hoe 't krieksken ien 't weiland kriekriekt!
Kiek, dâ's 'en gezang waor 'et miene op geliekt.’ -

Allo! (zei ik) zing dan zoo'n deuntje, maor fiks!
Een kriekende krieksken is beter as niks.