Maes-Sluysche compas

[p. 149]

Godes Lof.

Stemme: Nerea schoonste, &c

Of,Van de thien Geboden. Heft op u hert.

Indien de mensch sich selven kende,
Hy streefde na het hooghste goet,
Hy soud’alleen tot Godt sich wenden,
Want daer is ’t al in overvloet.

2. De Schepsels en oock alle dingen,

Die’er zijn in Hemel,Zee en Aerd,
Uyt Godt,als uyt haer oorspronck,springen,
Daer Godes Lof door wert verklaert.

3. Wilt ghy dan tot den Schepsels keeren,

Gy keert tot onvolkomentheyt:
Maer keert gy u tot Godt den Heere,
Gy krijght volmaeckt al wat hy seyt.

[p. 150]

 

4. Wilt geene Schepsels dan aenhangen,

 

Noch wat u schoon voor oogen schijnt,

 

Stelt daer op troost noch oock verlangen,

 

Want buyten God het al verdwijnt.

 

5. Wie dan de werelt wil beminnen,

 

Die soo onrustigh is en loos,

 

Die quelt sijn ongeruste sinnen,

 

’t Gaet in de werelt al te boos.

 

6. Want daer is geen volmaeckte vreughde,

 

(Hoe seer dat men oock na ’t aertsche haeckt)

 

Noch saligheyt noch ware deughde,

 

In God alleen is ’t al volmaeckt.

EYNDE