Kaleidoscoop

[p. 23]

Volwassen worden

Er komt een dag, waarin hij alles voelt
Veranderen, zijn jeugd is weggeweken.
Hij reist alleen door onbekende streken
En weet niet wat het vreemde volk bedoelt,
En leert veel zwijgen, en hij wikt zijn woord
En laat langdurig zijn doordringende oogen
Beproeven wat ze op een gelaat vermogen
En wil gewinnen, en wordt zelf bekoord.

Dan komt een nacht... hoe zwaar is deze nacht.
God heeft hem op een klankkast uitgespannen
En hem doordreunt het bloedgezang der mannen,
En veel wordt klaar, en veel wordt omgebracht.
En een herkennen komt; gewend geruisch
Doet hem ontwaken; hij is weder thuis.