Hunkering en heimwee

[p. 110]

[H.M. van Randwijk]

Jonge Strijder.

Ik heb mij dan met wapenen omgord,
zuiveraar van Uw Goddelijk gebied,
vijand van allen, die niet
optrekken naar het koninkrijk dat wordt.

Ik heb het duffe legerkamp verlaten,
waar ik aan doovend vuur de tijd droomend versliep,
dapper te zijn onder Uw dappere soldaten,
vaandel op elke weg waar de vijand liep.

Hoort hoe het in den dag schalmeit: Pro Rege!
- Maar in de duisternis van het verwarde front
Zijt Gij het, die gekruisigd voor mij stond?
Voor wie ik sterven wou, houdt Gij mij tegen

en wijst mij wat ik moedig wou ontvluchten?
- O wonder van Uw fluisterzachte naam,
die doet verlangen wat ik wilde duchten,
die doet beminnen wat ik wou verslaan.

H.M. van Randwijk.