Chrysanten

[p. 57]

Mijn lied is kracht

Mijn God, de smart die stikt in bitterheid,
die, lam, geen bloemen en geen zon meer ziet,
die, verre van de vleuglen van het lied,
ter poorten van den dood, verworpen schreit;

wat heeft zij u misdaan, dat gij zoo lang
de zalving haar onthoudt van uw gena?
Gij weet, mijn God, daar komt haar niemand na
dan 't blank gevederd wonder van mijn zang.

Als gij het zegent, stijgt het met mijn leed
tot hoogten, waar uw goedheid 't heilig maakt.
Mijn lied is kracht, wen gij 't erbarmend, raakt,
daar het mijn droefheid met uw schoon omkleedt.