De bloeiende tuin
(1930?)–Jef Mennekens– Auteursrecht onbekendGedichten voor klein en groot
[pagina 68]
| |
Oude, lang versmade kleeren
worden, als uw hand ze raakt,
weer iets levends, en ze leeren
dat ge er mede dingen maakt,
blij gedragen honderd keeren.
Niet één lapje wordt versmeten;
niet één kantje wordt vergeten,
en uit 't minste dat ge vindt,
schept ge iets netjes voor uw kind.
Was ik ook zoo'n kunstenaar;
kon ik toovren zooals gij
met de naald en met de schaar!
Lieve Moeder, leer het mij!
|
|