J.K. Rensburg 1870-1943. Een Joodse graalzoeker

[p. 114]

XVIII.
Zonsondergang.

Lichtgrijze lucht, die enk'le stralen schoren
Van zon, wegzinkend aan verlaten rand
Van zilverzee. Flauw laat zich ruischen hooren
Langs 't vlak, dat golfloos als een spiegel spant.
Alleen wat wolkjes om azuur-hol gloren
Nog van den gloed, die als een zuil zijn brand
Richt tot het zand, dat zwijgend menschensporen
Wacht uren ver aan Texels maagd'lijk strand.
Alleen wat meeuwen - laag op 't water - tieren
En bij hun schreeuwen schijnt nu dubbel stil
De eerste straal van baken aan te zwieren ...
(En waarschuwt zoo, wie nog wat beters wil
Dan enkel zingenot in kunst uitvieren
En maakt dat met één lichtveeg tot paskwil.)