J.K. Rensburg 1870-1943. Een Joodse graalzoeker

[p. 112]

XVI.
Het Meer der Vergetelheid. (Nog Mooier!)

De Naarderplas kaatste' onder flonker-vonken
En warrel-wem'len in de broei-zon, heet,
Augustus-licht, waar 'k lag in droom verzonken
En saam (maar raak!) mijn woorden heb gesmeed
Met koppelteekens trouw aaneen geklonken.
(Als Morseseinen van and're planeet,
Of hem Mars-wezens zóó bezieling schonken.)
Maar 'k krijg zoo toch nooit dit sonnet gereed,
Want 't komt niet uit! ... En 'k zag de wolken

stijgen

Gelijk kozakken, wit, - met dommen lach,
Reusachtig groot, rondom het meer mij dreigen
En bij het nad'ren van een Wereld-Krach
De heele Kosmos aan hun lansen rijgen
Met de redactie en mij ook! ....

(Ach, ach!)