Van een Woeckenaer.
Een Woeckeraer was eens in een Kercke, maer quam daer seer verstoort
wederom uyt loopen, om dat de Pastoor gesegt hadde dat de Duyven alle
Woeckenaers in de helle soude dragen, en hem bejegende een goedt Gesel, hem
vragende hoe hy soo toornig was: De Woeckenaer antwoorde, over de Munnick, die
daer staet en predickt dat de Duyvel alle Woeckenaers in de Helle soude dragen:
De Gheselle sprack, dat lieght hy, gheeft my een stuck geldt, ick sal het tegen
staen voor al het volck, en segghen dat hy qualick gheseght heeft: De
Woeckenaer gaf hem een stuck gelt, en ginck doe in de Kercke, tegen de
Predick-stoel over staen, met de Woeckenaer by hem, ende seyde teghen de
Pastoor, ghy hebt niet recht van de Woeckenaers gesproocken, dat haer de Duyvel
in de Helle sal dragen. De Pastoor vraeghde, waerom niet? Daerom, seyde hy, de
Duyvel salse soo veele eere niet aen doen, maer hy salse by de beenen ne-
Auteursrechtvrij