Van een Vryster die haer billen liet.
Een jonge Dochter gaende eens over een Vestingh daer een Moole
stondt, die, soo haer docht, wat snel om liep, en sy den Moolenaer siende,
vraeghde hem, hoe die Moole soo ras omme konde loopen, met soo weynigh koelte?
De Moolenaer gaf haer voor antwoordt, dat komt dat sy gebilt is, en waert ghy
oock gebilt, ghy soud oock wel rasser gaen; Sy seyde, wat kost dat billen? De
Moolenaer seyde, vijtehalve stuyver, Sy seyde daer is ses stuyvers, bilt my
oock een reys; Hy ginck met haer op de Moole, ende bilde haer een reys, en haer
dit wel aenstaende, seyde sy teghens hem, ick hebbe u twee blancken over
gegeven, bild my oock daer soo veele voor als ghy tuygen kondt? De Mulder
seyde, so moet ghy soo langhe wachten dat ick mijn Bil hamer wat ghescharpt
hebbe; Wel, ick sal soo langhe wachten, seyde sy, Hy ondertusschen maeckte sijn
Bil hamer scharp, so hy best konde, en trock weer aen 't billen; Sy vernemende
dat de Hamer soo wel niet bilde, als de eerste mael, seyde: De Mulders zijn
boeven, sy
Auteursrechtvrij