De geest van Jan Tamboer

Van Meester Ian Koe-voets Prophetie.

Een seecker Landt-vooght in 't Sticht van Munster, werde sijn wapen-ringh gestoolen, en daer over seer moeyelick was, dede alle vlijt om de selve weder te bekomen; ende alsoo hy verscheyden Scholten hadde onder sijn Ampt, onder allen eenen genaemt Meester Ian Koevoet, die wel een van de minsten was: Liet alle sijn Scholten ten eeten nooden, om van haer te versoecken dat sy wilden alle vlijt aen-wenden, soo sy eenighe vaghebonden mochten bekomen, haer wel scherpelijck te ondersoecken, of sy eenigh bewijs wisten van den voorschreven Rinck; en Meester Ian mede genoodight zijnde, seyde tegen sijn wijf, wy willen ook heen gaen, daer sullen wel twee of drie Gherichten komen, en daer komende aen de Maeltijdt, quam daer een van de Dienaers, welcke den Rinck mede had helpen steelen,

[p. 168]

en bracht een gericht op de Tafel, en meester Ian seide tegen sijn wijf, siet wijf dat is al een: De knecht dit hoorende werde verschickt, en seide, wy zijn verraden, Koevoet weet dat wy die Rinck gestoolen hebben: de ander seyde, hy moght de Duyvel weten dat Hy wederom seyde, gaet ghy hem en brenght oock een gerichte op de Tafel, soo sult ghy het wel hooren, en hy dede alsoo: Meester Ian seyde, wijf dat isser al twee: De Knecht quam weder en seyde, hoe sullen wy het maken, hy seght dat ick de tweede ben, ende de derde desghelijcken. Doch sy beslooten raedt met malkander om Meester Ian op te eysschen, 't welck sy deden: en seyden tegen hem; Meester Ian wy weten dat ghy het weet, dat wy soo ontrouwelick by onse Heer gehandelt hebben, doet soo wel en gheeft ons raet hoe wy het best maken sullen, dat onse Heer de Rinck weder krijght, en wy by onse eere blijven: Meester Ian seide, kom mannen, ick weet raedt, gaet heen en doutse een Kalkoensche haen in de keel, dat sy deden: Nu, de maeltijdt ghedaen zijnde, seide den Landt-vooght, waerom hy de by een komst versocht hadde, te weten, om den ghestoolen Rinck; begeerende van alle sijne Scholten dat sy haer beste devoir wilden doen, om die selve weder te bekomen, datse beloofden: Meester Ian Koevoet daer op antwoordende, seyde, ick ben met een Helm ghebooren, ick

[p. 169]

kan soo wat waer segghen, mijn gevoelen is, dat de Kalkoensche Hane hem in sijn mage heeft, doen wierde daer last ghegheven, hem te dooden, en den Rinck werde daer in bevonden, tot groote verwonderinghe van alle die daer waren, en seyden, Wel Meester Ian bent ghy sulcken Propheet? Voorders vraeghde hem de Landt-vooght en seide, Meester Ian, mijn Vrouwe is swangher, weet ghy niet of sy een Soon of een Dochter draeght? Daer hy op antwoorde, en seide, soo het mijn Vrouwe gelieft, soo gaet de Kamer eens over, dat sy dede. Hy seyde wederom soo 't mijn Vrouwe gelieft, kom eens wederom nae my toe, ghelijck sy dede, Meester Ian seide, in't heen gaen was 't een Soontjen, en in het wederom keeren een Meysjen. En als de Landt-vooghdinne beviel was het een Soon met een Dochter, en Meester Ian wierdt doen voor een Waerseggher ghereeckent.