Pruyke-val.
Een aensienlick Koopman, behielp sich, wijl syn haer, meest
uyt-gevallen was, met een pruyck; t gebeurde, dat hy, op den Dam wandelende,
in't groeten, ken weet by wat ongheluck, met sijn hoet syn pruyck mede
aflichten, die'er midts de vuylheyt van 't weder, soo begaet uyt-lagh dat 't
weer op-setten hem benomen was. Toen'er van elck dapper om gelachen wiert, liet
hy dit van sijn tong rollen: Verwondert u me-vrienden soo seer niet, dat my dit
vreemde haar ontvallen is: want ick'et geen in mijn hooft gewassen was, van
af-vallen niet heb konnen bevrijden.
Auteursrechtvrij