De geest van Jan Tamboer

Stoudt verzoeck.

De Republique van Venetien, een dapper Veldt-overste verlooren hebbende, presenterende sich een Tambaer voor den Raet

[p. 105]

versoeckende des overleden plaets te mogen bekleeden, toender van elk om gelachen wiert, en een van allen vraegde, wat reden hem beweeghde dat te versoecken, verwondert u, sey den versoecker, mijn versoeck, soo seer niet; daer geschieden daghelijcks soo veel dinghen, sonder, boven ja tegen reden, dat ick achte dat dit mede onder dat getal wel kan ghereeckent worden, dewijl men niet weet, waer een Koe een haas vanght.