20 Juli
Wij hebben dan eindelijk besloten, aanstaanden herfst, naar Parijs te verhuizen. Waarom weet ik niet. Hier hebben wij onze vrienden, hier woonden wij vele jaren. De gedachte aan de scheiding van alles wat ons lief is geworden en innigvertrouwd doet mij pijn. En wij worden er als het ware toe gedreven, heen te gaan.
Al te zeer neemt het dagelijks bestaan u in beslag met onbeduidende dingen, ge hebt nauwelijks één ogenblik om uw aandacht te wenden tot het wezenlijke, het enig belangrijke, tot dat wat alleen de diepe aandacht van uw geest waard is. Mijn vader woont bij ons voor enigen tijd. Wij maken veel muziek. Zijn hartroerend vioolspel, de man speelt met zijn ziel - is mij weldoend en een echte vreugde.
Auteursrechtelijk beschermd