Vermakelijcke bruylofts-kroon, doorvlochten met verscheyden leersame gedichten
(1659)–Jacob Coenraetsz Mayvogel–
AuteursrechtvrijStem: Onlanghs geleden, &c.
HOort soete Meysjes,
Die t' elcken reysjes,
U toont van trotsen aert,
't Welck ongeneughte baert:
Waerom dus strengh en wreet?
Wel hoe dus breet?
Nu ghy 't secreet
Der Vryers weet,
Is nu de min u leet?
Wel lieve susje
Gun my een kusje,
't En is soo niet gedacht,
Dat ghy soo trots u acht.
Wech met dit snood fenijn,
't En mach niet zijn,
Want Griet en Trijn,
Die zijn seer fijn,
Vol list en loose schijn.
Siet onse Neeltje,
Dat aerdigh beeltje,
Of Duyfjen haer gespeel,
Ey siet doch eens hoe eel,
Hoe 't alles op de maet
In order staet,
Haer fier gelaet,
En soete praet,
Ons om de tanden slaet.
O loose lonckjes!
O valsche pronckjes!
Hoort Antjes avontuer,
En Aechjen haer gebuer,
Ons Pietje soete vaer
Die meend al waer
Hy docht met haer
Te zijn een paer,
Maer 't isser niet soo klaer.
Dat spijtige Lijsje,
Dat song een wijsje,
Neen vrient je past my niet,
Vry na een ander siet:
Maer Truy wort noch begest,
Sy doet haer best,
Geeft een request,
Trouwt met de rest
Ian Saly op het lest.
Ey soete dieren,
Leert goe manieren,
Van jongs op staet het wel,
Waerom soo bijster fel?
Ghy meent het immers niet,
Hoe wel 't geschiet,
Ghy mijt en vliet
Als met verdriet,
't Geen ghy soo geeren siet.
Het kussen, het strelen,
En deuntjes quelen,
Dat is u hooghste vreught,
Al schijnt het ongeneught,
Het is een soete saeck,
En geeft vermaeck,
Maer tegen-spraeck
Beneemt seer vaeck
De Min sijn reuck en smaeck.
Wilt ghy geduerigh
Zijn wreet en stuerigh,
En stellen u ten toon,
Ick wed ghy krijght u loon,
Raeckt ghy maer over straet
Eens op de praet,
In Vryers haet,
't Zy vroegh of spaet,
Soo wort ghy heel versmaet.
| |
[pagina 129]
| |
Ick raedje voor 't beste
Noch op het leste,
De reden plaetse geeft,
En na de reden leeft,
En tot een soet besluyt
Kiest voor u uyt,
De beste buyt,
Treet in de schuyt,
Soo zijt ghy haest de Bruyt.
|
|