Vermakelijcke bruylofts-kroon, doorvlochten met verscheyden leersame gedichten
(1659)–Jacob Coenraetsz Mayvogel– AuteursrechtvrijStem: Lieve Dochters vol van jeughden. Of: Lieve Mopse.
WAerom soud men nu niet singen
Deuntjes van seer soeten toon,
Onsen Bruydegom ten loon?
Wilt u vreught in deught voortbringen,
Want 't is nu de rechte tijt,
Dat men heughlijck is verblijt.
't Huys dat is vervult met vreugde,
Siet de gasten komen aen,
In de kamers siet men staen
Bruylofs-tafels, 't is vol Ieugde,
Al het gene wat men siet
't Ionge paer geluck aen-biedt.
Speelnoots wilt nu kransjes vlechten,
Dit 's de langh gewenste dagh,
d' Alderblijdste die men sagh,
Hert en Zieltjes t'saem te hechten,
Dat is nu het soetste werck.
Van een Harder in de Kerck,
Nu wel op, daer komt getreden
't Ionge paer met vreugden aen,
't Soete werck dat is gedaen.
Veel gelucks, veel heyl, veel vrede,
Roepen wy met vreughden uyt,
Sy ons Bruydegom en Bruyt.
Wech nu klappers met u tongen,
Die niet zijn als vol fenijn,
Uyt-gebannen moet ghy zijn,
Menich wort van u besprongen,
En door tweedracht soo vol haet
Dat de Liefde schier vergaet.
Waerom soud men u doch hooren
Achterklappers boos van aert?
Ghy zijt hier geen plaetse waert, Al u klappen is verloren,
't Is nu tijt van vreed en vreught,
Dat men vrolijck is verheught.
Bruydegom leeft nu met vreden,
Neemt het alles in het goet,
Met u Bruytje suer en soet,
Daer op wenschen wy u mede
Dat ghy recht moocht zijn getrout,
Werden zalich, rijck en oudt.
|
|