Vermakelijcke bruylofts-kroon, doorvlochten met verscheyden leersame gedichten
(1659)–Jacob Coenraetsz Mayvogel–
AuteursrechtvrijStem: Schoonste Nimphje die, &c.
WEest nu vrolijck en verheugt,
In de deught,
Soeckt al t'samen vreugts vermeeren;
Komt aenschout 't wort u verklaert
Hoe op aerdt
Alle dingen haer om-keeren.
| |
[pagina 115]
| |
Siet, een Maget jonck en schoon
Van persoon,
Is in 't net der Liefd' gevangen,
Waer aen 't beeckje met sijn hart
Was verwart,
En socht troost met groot verlangen.
Bruydegom weest nu verblijt
't Aller tijt,
Want het is nu klaer gebleken,
Dat ghy u lief-waerde Bruyt
Heden uyt
't Gilt der Maegden hebt gestreken.
Leeft nu heyligh met u vrouw,
In de Trouw,
Vreest den Heer, wacht u van sonden,
't Sy in tegenspoet of smert,
Laet u hert
Zijn door Liefde vast verbonden.
Liefde neemt het al in 't soet,
Ende doet
Man en Wijf in vreughde leven,
En Godt wil tot sulck een staet,
Vroegh en laet
Sijn heylsame zegen geven.
Lief uyt reynder hert en sin
Uwen Min,
Laet het klare Beeckje vloeyen,
Op dat naer u wens met vreught,
In u Ieught,
Olijf-spruytkens mogen groeyen.
En Vrou Bruyt dit is het lot
U van Godt,
Op-geleyt, als ghy kunt lesen,
Dat ghy sult u waerde man,
Nemen an,
En hem onderdanigh wesen.
Leeft eendrachtig, want de vreed,
Is Godt meed,
Wilt de eerste tweedracht schouwen,
't Huw'lijck schijnt een Hemel wel,
Maer de Hel
Kan men oock wel t'samen bouwen.
Wy dan wenschen u Iongh paer
Alle-gaer,
Dat u hier de Heer wil geven,
Door sijn zegen Rijckdoms goet,
In voorspoet,
En hier na het eeuwigh leven.
|
|