Vermakelijcke bruylofts-kroon, doorvlochten met verscheyden leersame gedichten

[p. 52]

['t Wort een Maegt niet toegelaten]

Een Vrijster kan door valsche schijn
Al eer sy 't weet, bedrogen zijn.

't WOrt een Maegt niet toegelaten,
Om te spreken, om te praten
Al het gene wat sy denckt,
Want het licht haer eertje krenckt.
Haer begeerte moet sy swijgen,
Of sy sal licht hinder krijgen,
Als een Vrijster openbaert,
En haer Liefden eerst verklaert,
Aen de Vryer, 't sal haer schaden,
't Quantje sal hem licht beraden,
Als hy siet en klaer bevint
Dat de Maeght de Vryer mint,
Dan sal licht het radt omdreyen,
't Knechje sal van 't Meysje scheyen,
Met een kus, en anders niet,
Schoon de Maget lijt verdriet.
'k Spreeck hier van die losse quanten,
Die daer zeyen, die daer planten,
Op den acker van de schijn,
Die als Mereminnen zijn:
Die soo licht zijn als de pluymen,
Die op 't lest met schanden ruymen,
Blijft voor sulcke soo gesint
Laet niet blijcken dat ghy mint.