Vermakelijcke bruylofts-kroon, doorvlochten met verscheyden leersame gedichten

[Al wat de Liefde doet, men weet het te verbloemen]

Eer voor Gout.

Al wat de Liefde doet, men weet het te verbloemen,

Al gaet het so wat manck, noch sal men 't Liefde noemen,
't Is Liefde voor en na, maer let eens op het endt,
Uyt Liefde wort een Maeght al vleyende geschent,
Men noemt het reyne Liefd', maer niet met ware daden,
Want door het soet gevley soo wort een Maeght verraden.
Wech schandeloos bedroch, 't is beter dat men mint,
En is tot ware deucht en eerbaerheyt gesint,
Wie dat op dese gront de Liefde soeckt te plegen,
Die sal in 't hert gerust en sonder quellingh leven.