Vermakelijcke bruylofts-kroon, doorvlochten met verscheyden leersame gedichten

[p. 19]

Liedeken.

Stem: Nu leef ick in 't verdriet.

PRincesse die mijn Ziel
Met soete koorden bint,
Voor wien ick neder kniel,
En heden ben gesint
Stantvastigh in de Min
Te strijden tot de doot,
Om dat ick Ziels-vooghdes
Mach rusten in u schoot.

Ick heb, o soete Maeght,

Met lust en groote vlijt,
Gedaen wat u behaeght,
In statigheyt gevrijt,
Geliefkoost en gesmeeckt,
In suyverheyt verkeert,
Seght my (o Sonne-bloem!)
Wat is het dat u deert?

Wanneer als ick maer kon

U dienen tot vermaeck,
O Lief! o gulden Son!
't Was my een schoone saeck,
Alleen tot uwen dienst
Was ick terstont bereyt,
Niet stout noch onvertsaeght,
Maer met een statigheyt.

Waerom mijn hoogh Altaer,

Mijn Lief, mijn levens lust,
Hoe straft ghy my soo swaer?
Ghy maeckt my ongerust,
Mijn Zieltjen (ach vriendin!)
Dat leeft in ongedult,
Om dat ick lijden moet
Ach lacy! Sonder schult.

Hoe kan een teere Maeght

Soo leven sonder wet?
Dat sy geduerigh plaeght,
En op geen reden let?
Geen Rechter vint men oyt
Hoe strengh hy oock regeert,
Of nu of t' eeniger tijt,
Hy tot de reden keert.

Indien ick eenmael mocht

Voor Venus vierschaer staen,
En dat men ondersocht
Waer of het quam van daen,
En offer eenigh schult
Te vinden was in my,
Voorwaer: gelooft my Lief,
Elck soud my spreken vry.

Lief isser geen genaed,

Noch geen medogentheyt?
Soo ben ick in der daet
Tot scheyden oock bereyt,
Indien geen statigheyt,
Noch smeken yets vermagh?
Wel Lief, ick dan vertreck,
En wens u goeden dagh.