Vervolg der dichtlievende uitspanningen

[p. 291]

Aen den hoog welgebooren heere Willem graeve Bentinck,

Heere van Rhoon en Pendrecht enz. enz. enz.
Wegens de ridderschap en edelen ter vergadering der edele mogende heeren gecommitteerde raeden van de staeten van Hollant en Westvrieslant, zitting neemende.

Incontaminatis fulget Honoribus.

Kon ik op Heldentoonen zingen;

Door heilig Vuur ontvonkt, op myne Cyther slaen;
'k Zou, weidende in uw' Lof, thans naer den Dichtprys dingen,

Op 't spoor der Venuzynsche Zwaen.

Maer ach! ik ken te zeer de zwakheit myner krachten!
Uw' Heusheit belg' nogtans zich niet, hoog ed'le RHOON,

Daer elk U plegtig op koomt wachten,

Dat ik, hoe flaeuw van Stem, myn' Vreugde U meê betoon'.
Zoudt Gy den laegen Zang eens Kluizenaers verachten?

[p. 292]

 

Mogt, mogt ik zo gelukkig zyn,

 

Als een Philémon, die twee Goden,

 

Gewoon aen Hemelsche Ambrozyn,

 

Zyn Moeskruit smaeken deedt, gulhartig aengeboden,

 

Gelyk ik durf op 't myne U nooden!

 

Als outste van de Ridderschap,

 

En op de Plaets myns Neefs, van 't sterf'lyk Deel ontheeven,

 

Bereikt gy hier den hoogsten Trap,

 

Daer Non plus Ultra staet geschreeven.

 

Haest zult Ge, o braeve RHOON! ons nieuwe blyken geeven

 

Van Yver, trouwe Zorg en Wysheit in den Raet.

 

Gy stuurt meê 't Schip van Staet, en brengt het op de Reede,

 

Geef, Hemel, dat men in geen bachelyk^* Tractaet,

 

Of Kryg, of nieuwe Twist zich ooit inwikk'len laet'!

 

Zo smaek' men lang het Zoet der Vrede;

 

Terwyl Minerva zelf tot Leitsvrouw ons verstrekt,

 

En met Haer Pallasschilt de Zeven Landen dekt.

 

Zo mag men heuch'lyk adem haelen!

 

Zo wordt ons Leeuwendael geneezen van zyn' Quaelen!

 

Zo zie men Handel, Vaert en Neering opgewekt!

*

Nuper sollicitum quae mihi taedium,
Nunc desiderium, Curaque non levis

Interfusa nitentes

Vites aequora Cycladas.

Horat. Lib. I. Od. XIV. ad Rempublicam.

[p. 293]

 

Gy, die met Eer en Waerdigheden,

 

O BENTINCK! ziet in 't best Uws Leevens U bekleeden,

 

Volhard, zyt vergenoegt, altoos gezont: ontfang

 

't Geen ik U aanbiede, en leef lang!

 

 

 

7 December 1753.