Dichtlievende uitspanningen
(1753)–Jan Jacob Mauricius– Auteursrechtvrij
[pagina 241]
| |
Amplissimo Hollandiae syndico.Ga naar voetnoot*
MAgne Vir, & meritis Munus, quo fungeris, aequans,
Publica privatis qui praefers commoda curis,
Et Batavae impendis Tua tempora cuncta saluti:
Accipe, quae vates, palpandi nescius, ad Té
Carmina, Virtuti sed debita Carmina, mittit:
Ingeniique Tui magnum & mirabile Donum
Laudet, & hunc nostris Musis concede favorem.
Quae Tibi, quae Meritis referentur Praemia tantis!
Quae tantis Curis! quae tanto digna labore!
Hic, ubi Te Virtus, ubi Te Prudentia ducit,
Civilisque doces quid vera Scientia possit,
Praevertisque omnes, (quantum mortalia cernunt
Lumina) quae poterant enasci forte, Procellas:
Immatura nimis si Fati injuria Nobis
Spem Batavûm eripiat, (quod nolint Numina!) Sexus
Te decus, Anna, Tui. Patriae quam grata fuerunt
Illa Tuae Patribus, Steyni, pia munera Mentis!
Nec minus & placido suscepit Regia vultu,
| |
[pagina 242]
| |
Auriacae in Gentis, & Publica gaudia, Princeps.
Si doctis quondam, Steyni, prognatus Athenis,
Aut Româ quondam, dum libera Roma, fuisses;
Ire coronatus poteras, Statuamque videres
In medio jam stare Foro. Nunc Saecula spondent,
Et Batavi Annales populis Tua facta loquentur.
|
|