Dichtlievende uitspanningen
(1753)–Jan Jacob Mauricius–
Auteursrechtvrij
[pagina 22]
| |
Cum supremum Academiae magistratum sollenniter deponeret.
NUnc doctiores carmina dulcia
Promant, & altas ingenii Tui,
Vir Magne, dotes usque ad astra,
Quo decet ore, ferant canendo.
AEquare tantas non opis est meae
Laudes, nec ingens gloria nominis
Fit cantibus major, nihilque,
Crescere quo queat illa, restat:
Seu sacra pandas Christiadum gregi
Praecepta; seu Tu discipulos Tuos
Ad astra ducas, sicut olim
Facta Dei docuëre vates;
| |
[pagina 23]
| |
Seu lingua verbis Nectareïs tonet;
Seu sceptra vibres, aemula Regibus,
Et ordinis princeps togati,
Aurea saecula des Lycaeo;
Te, grande nostrae praesidium Scholae,
Mirantur omnes, & taciti stupent.
Sic Consulem vetusta Roma
FABRICIUM celebravit olim.
Te quisque gestit tollere laudibus,
Votisque pro Te sollicitat Deum,
Et me Batâvae nunc Minervae
Publica vota juvare, fas est.
Dent fata vitae Nestoreos dies;
Ast nomen omnes effugiat rogos;
Et incitet Natum sequacem
Gloria magnifici Parentis!
1709. |
|