Besluit der dichtlievende uitspanningen, met verscheidene byvoegzelen
(1762)–Jan Jacob Mauricius–
Auteursrechtvrij
[pagina 161]
| |
Heer van Kruiningen, enz. enz.
HOe snelt de tyd, Myn Heer! met onnavolgb're schreeden!
't Schynt pas een korten stond geleeden,
Dat Gy, uit volheid van een liefderyk gemoed,
Geneigt om aen uw' evenmenschen,
Veel goeds te doen, veel goeds te wenschen,
My met een heusch gedigt op 't vriend'lykst hebt begroet.
Wanneer myn Oudste Zoon op Anna's welbehagen
Door Alkmaers Raet wierd voorgedragen
Tot meedelit van 't Hoog en wigtigh Lands bestuur,
Dat by den Staets Raet werd behandelt,
Daer 't oog het gansche Land doorwandelt.
En 't zyn nogtans Myn Heer, drie jaren op dit uur.
't Slot van uw' wenschen gaf my noch veel meer te hopen
't was, na drie jaeren tyds verlopen
| |
[pagina 162]
| |
Moet gy dien zelven Zoon ten hoogsten eeretrap
Verheeven zien in Hollands Steeden,
Hem, met de waerdigheid bekleeden,
Dien eêr uw' Vader droeg, het Burgermeesterschap.Ga naar voetnoot*
Thans is die Wensch vervult, Hem is voor weinig' dagen
Der Bylen-bondel opgedragen:
De Groote schuts-Godes van Neêrland blyft hem goed;
Zy, die op Deugd weet prys te stellen,
Zal Hem en Elk met gunst versellen,
Die, aen het Vaderland getrouw, zyn pligt voldoed,
'k Erken Haer' goedheid met een innig dankgevoelen,
En zal Haer' welvaert steeds bedoelen.
En u, voortreff'lyk vrind, blyve ik ook hoogst verpligt,
Die door der Dicht'ren Geest gedreeven,
't Toekomstige hebt voorgeschreeven,
De Hemel spaere U lang' het heug'lyk Leevens ligt.
A.V.M.
Den Eersten January 1757. |
|