Piet Durf, hoe wonderlijk het hem verging bij het oplaten van zijn vlieger

[p. 16]

VIII.

Maar Pieter is een slimme gast!
Hij houdt zich aan het haantje vast.
Den haspel om den hals gedaan, -
'k Bedoel den hals toch van den haan -
Doet hij een greep, een kunstnaar waard,
En zit op 't haantje, als op een paard.
Hij roept: ‘Ik ben gered!... Hoezee!’
En wie het ziet, juicht met hem meê

[p. 17]