Het boeck der psalmen Davids

De xix. Psalm.

Dauid hebbende uytgeleght de openbare ghetuyghenisse ende vercondinghen der grootheyt Gods, blijckende beyde in de scheppinghe der wereldt ende in zijn heylighe woort, Bidt Godt dat hy hem syne sonden vergeue, ende brenge tot heylicheyt des geestes, hebbende hem liefgetal ende aengenaem in Christo.

[fol. Cvv]

1. Den oppersangmeester. Een Psalm Dauids.

2. DE hemel wijt end' breedt
Gheeft duydelijck bescheet
Van Gods roem end' macht sterck,
De locht alomm' gestrect
Verhaelt vry end' vertreckt
Van syner handen werck.
3. De eene dach stort uyt
Tot d'and'ren, end' besluyt
Van Godt seer groote reden,
D'een nacht op d'ander nacht,
Verclaert des Heeren macht:
Met wysheydt t'allen steden.

[fol. Cvjr]

 

4. * Daer'n is noch volck noch tael

 

Gheen sprake noch verhael

 

Hoe vreemt dat het oock sy

 

Aldaerm' in't openbaer

 

Niet hoor haer stemme claer

 

End' onderrichting' vry.

 

5. Haer richtsnoer' end' vermaen

 

Is d'aertrijck door ghegaen.

 

Haer woorden zijn verbreydet

 

Aen swerelts eynd: in haer

 

Heeft God der Sonnen klaer

 

Een hutte toebereydet.

 

6. * Van daen sy comt ten thoon

 

Als eenen bruyd'gom schoon

 

Wt zijn bedd' toegherust

 

Een stercken reus sy slacht

 

Die loopt met grooter kracht

 

End' doet zijn wech met lust.

 

7. Sy staet op, aen een eyndt

 

Van daen sy omme weyndt

 

Rontom des hemels palen,

 

End' daer en is gheen man

 

Die sick verberghen kan

 

Voor d'hitte van haer stralen.

 

(1.) ** **

 

8. * Doch Godts des Heeren Wet

 

Is reyn end' onbesmet

 

Die s'menschen hert' verquickt

 

Des Heeren tuyg'nis claer

 

Is trouw end' maeckt voorwaer

 

D'onwysen wel gheschickt.

 

9. All' zijn bevelen goet

 

Sijn oprecht, die t' ghemoet

 

Verheughen end' oprichten

[fol. Cvjv]

 

End' Godts gheboden zijn

 

Seer suyuer ende fijn.

 

Die s'menschen oog' verlichten.

 

10. * Godts vrees' is onbevleckt

 

Die eewichlijck verstreckt

 

Haer deuchden onghelaeckt:

 

Sijn oordeel is oprecht

 

Vol trouw end' waerheyt slecht

 

Dat ons rechtveerdich maeckt.

 

11. Het is veel duysentfout:

 

Hoochweerdigher dan gout,

 

Ja gout fijn bouen maten:

 

End' soeter inden gront

 

Dan honich inden mont

 

Oft eenigh' honichraten.

 

12. * Daer in wort dijn knecht Heer

 

Bericht in goede leer,

 

End' zijn verstant verclaert.

 

Daer is groot loon ghesett

 

Voor die, dies' onbesmet

 

Betracht end' wel bewaert.

 

13. Maer wie kan recht verstaen

 

End' grondtlijck ouerslaen

 

Sijn feylen end' ghebreken?

 

Heer reynighe my doch,

 

Van sonden die my noch

 

Int hert' verborghen steken.

 

14. * End' dynen knecht behoed,

 

Dat gheen spijt noch hoomoet,

 

En heerschen ouer my:

 

Want soo ick sulcks bekom:

 

So sal ick wesen vrom,

 

End' van veel sonden vry.

 

15. Laet Heer mijn woorden al

 

Sijn nae dijn welgheval,

[fol. Cvijr]

 

End' stuere mijn ghedachten.

 

Du bist end' anders gheen

 

Myn Godt end' rotzesteen

 

Die my verlost met crachten.