Nochtans een christen

[p. 105]

Wat ik speelde
(bij de ‘Kinderszenen’ van Robert Schumann)
1958

[p. 107]

Von fremden Laendern und Menschen

Over de bergen en achter de zee,
warm in een wagen of koud in een slee,
men ik de paardjes of zit ik gedwee
naar de voerman te kijken?

Reis ik alleen of nam iemand mij mee,
over de bergen en achter de zee,
kan de kabouter, de dansende fee,
in ieder land mij bereiken?

Mensen in kleren vol kleuren flaneren,
zijn die nu net als ze er uitzien, of doen
ze altijd als op een feest?

Over de bergen en door de woestijn,
ben ik aan 't groeien of blijf ik nog klein,
kan ik ooit weer het jongetje zijn
dat zijn pap niet wil eten?

Moet ik proberen sommen te leren,
mag ik op school straks vertellen hoe toen
wat 'k heb gezien is geweest?

Achter de zee en dwars door het ijs,
held in een hutje, prins in een paleis,
of ik nu droom of werkelijk reis,
ik zal het nooit meer vergeten.