Het Herder Pijpken

[TOt Godt wil ick in mijnen noot]

Nae de wijse: En soude men sulck een Coopmanschap doen, en soumer niet eens op drincken.

TOt Godt wil ick in mijnen noot
Gaen claghen mijn ellende,
Mijn Ziele lijdt soo menig verstoot
Den strijdt en neemt gheen ende,
Hy blijft my by,
Och dat ick my noyt van t’quaet en wende
Hoe leedt ist my.

Hadde ick doch op Christum ghesien,

Die my soo dier cochte,

[p. 290]

 

Hy hadde my haest comen bevrien,

 

D’welck niemant en vermochte,

 

Dat dede hy,

 

Och dat ick noyt het quaet en dochte,

 

Hoe leedt ist my.

 

Met de sondighe Magdaleen

 

Beclaghe ick mijn misdaden,

 

Och maeckt my doch uyt liefden reen,

 

Verlost my van den quaden,

 

Ende my vry

 

Van die mijn Ziele inwendich versmaden

 

Hoe leedt ist my.

 

Het is my leedt van herten grondt

 

Dat ick u soo mishaechde,

 

En ick bekent met mijnen mondt,

 

Dat ick in liefden vertraechde,

 

Maer Heere van dy,

 

Met al mijn herte dat ick verlaechde,

 

Hoe leedt ist my.

 

Door u goetheyt en liefde groot,

 

O Heere der Heyrscharen,

 

Soo waren vercoelt mijn zonden root,

 

Daer ick lach in beswaren,

 

Met s’Gheests oly,

 

Maer ick hadt u bynaest laten varen,

 

Hoe leedt ist my.

 

Godt helpt my door sijn stercke handt,

 

En met sijn goetheyt milde,

 

Veel vreucht ick in de weerelt vandt,

 

Ionckheyt track my naer t’wilde,

[p. 291]

 

Met herten bly,

 

Verleydt was ick dat niet veel schilde,

 

Hoe leedt ist my.

 

Tot Godt roep ick om hulpe sterck,

 

Die my uyt Egypten haelde,

 

Hy dede aen my een heerlijck werck,

 

Mijn schult voor my betaelde

 

Alleene ghy,

 

Maer dat ick soo nae u waerheyt faelde

 

Hoe leedt ist my.

 

Princelijck ghenadich Godt,

 

Gheeft cracht vromer te striene,

 

Want ick hope voor een slot

 

Eeuwich met u te verbliene,

 

Dit segghen wy,

 

Ick hope beter toe te siene,

 

Hoe leedt ist my.

Niet dan totter eeren Godts ende prijs.