Het Herder Pijpken
(1603)–Karel van Mander–
Auteursrechtvrij[EEn vast gheloove met ootmoet]Een Schriftuerlijck Liedeken, Nae de wijse: Van Andries kespe.
Ga naar margenoot+EEn vast gheloove met ootmoet
Is den Heer aenghename
Als men mach lesen overvloet,
Bysonder een exempel goet,
Leert ons Lucas bequame.
Int sevenste Capittel bloot,
Ga naar margenoot+Van Centuris expeerdich,
Wiens ootmoet en gheloove was groot,
Daer lach in sijn huys cranck ter doot
Eenen knecht by hem seer weerdich.
Binnen Capernaum de stadt
Tot Iesum hooghe ghepresen
Sandt hy d’outste der Ioden, badt
Den Heer als dat hy quam, en dat
Hy den Knecht wilde ghenesen.
| |
[pagina 71]
| |
Dus quamen sy tot Iesum soet
Baden neerstich, en spraken
Hy ist weerdich dat ghy’t hem doet,
Hy bemint ons volck t’onser spoet:
En ginck ons de Schole maken.
Den Heere ginck ter selver tijt,
Met die hem dit aendienden
Als hy van t’huys niet en was wijt,
Den Hooftman sandt tot hem met vlijt,
En liet segghen door sijn vrienden.
Vermoeyt u niet met onghemack,
O Heer, met tot my te comen
Hier in mijn huys onder mijn dack,
Ick arm sondich mensche swack
Niet weerdich can ickx my romen.
En midts ick my onweerdich vont,
Ben tot u niet ghetoghen
Maer spreeckt een woordt, soo wert terstontGa naar margenoot+
Mijnen Knecht wederom gesont
Het is wel in u vermoghen.
Want ick self oock een Mensche zy
Der Overheyt onderdanich,
Krijghsknechten heb ick onder my
Den eenen segh ick gaet, en hy
Gaet, alsoo ick ben vermanich.
Segh ick den anderen, comt hier,
Stracx comt hy nae mjin ghebieden,
Segh ick, doet dat met snel bestier
Mijn Knecht die doet, op dees manier
En spreeckt maer t’sal gheschieden.
| |
[pagina 72]
| |
Den Heer door dit aenhooren siet,
Verwondert ginck oorconden
T’volck dat hem volghd’ hy hooren liet,
Ick segh u sulck gheloof ick niet
In Israel en hebbe ghevonden.
Nu als sy t’huys zijn comen snel,
Die uytghesonden waren,
Den crancken Knecht vonden sy wel
Te pas, en vry van sijn ghequel,
Tot des Heeren lofs verclaren.
Oorlof broeders, laet ons door cracht
Des gheloofs vlijtich treffen,
In woordt, in werck en in ghedacht
De recht ootmoet die Godt groot acht,
Hy sal ons naemaels verheffen.
Een is noodich. |
|