Het Herder Pijpken
(1603)–Karel van Mander–
Auteursrechtvrij
[pagina 54]
| |
[AL schijnt menich verlaten]Nae de wijse: Wilhelmus van Nassauwen: oft, Salich is hy bedeghen: oft, Nachtegael int wilde.AL schijnt menich verlaten,
Van den Heere te zijn
Langhe tijt boven maten,
In noot druck oft ghepijn,
Ga naar margenoot+Godt can soo fijn vertroosten,
Noyt beter toeverlaet,
Al gaet het schier ten boosten,
Hy gheeft uytcomst en raet.
Raet Abraham heeft bevonden
By den Heere, doen hy
Ga naar margenoot+In Canaan was ghesonden
Wt Mesopotany,
Hy was oock vry wel seere
Beproeft in sijn ghemoet,
Hy geloofde den Heere,
Int eynde wast al goet.
Int eynd’ ist wel ghevaren,
Met Iacob, die onsacht
By Laban twintich Iaren,
Diende dach ende nacht,
Ga naar margenoot+Versmacht, schier van der hitten,
En van de Vorst subijt,
In lijdtsaemheyt besitten,
Moetmen sijn ziel altijt.
Altijt Ioseph betroude
Op den Heere ghewis
Die sijn verdriet aenschoude,
| |
[pagina 55]
| |
In die ghevanghenis,
Hy is om sijn verblijdenGa naar margenoot+
Een groot Heere ghenoemt,Ga naar margenoot+
Men moet al vele lijden,
Eer men ter eeren comt.
Eere geluck en vrede,
Is int eynde gheschiet
Caleb Iosua mede
Al door volherden siet,Ga naar margenoot+
Verdriet, lijden en smerte,Ga naar margenoot+
Leedt Iob met groot ghedult,
Met troost en vreucht sijn herte
Heeft Godt naemaels vervult.
Naemaels vervult met vreuchden,
Wert David openbaer
Die den tijt sijner jeuchden,
Was een Schaepherder, maer
Wert daer naer, eenen Coningh,
Maer hy hadde veel strijt,
Eer hy ghecreech de wooningh
Tot Zion met jolijt.
Tot Zion op dat schoone,Ga naar margenoot+
Hooghe verheven slotGa naar margenoot+
Davids rijck ende croone
Bevesticht werdt van Godt
Dus wie hier tot den ende
Blijft in s’Heeren bevelGa naar margenoot+
Die wordt met s’Heeren bende
Salich nae dit ghequel.
Ghequel heeft oock gheleden
| |
[pagina 56]
| |
Hanna in s’herten gront
Sy heeft stille ghebeden
Eli sach haren mont,
Testont, hy dese vrouwe
Heeft ghehouden voor dronck,
Godt ghenas haeren rouwe
Met eenen sone jonck.
Ionck ende oudt veel zielen
Treurden met groot gheslach
Die Haman te vernielen,
Al meend’ op eenen dach,
Men sach, hoe hy noch moste
Sterven schandighe doot,
Maer de Heere verloste
Sijn volck uyt alle noot.
Noot van hongher was binnen
Samaria, soo dat
Een Moeder wreet van sinnen
Haer kindt dood’ ende at,
Maer de stadt creegh by hoopen
Spijse met haesticheyt,
De Syriers ginghen loopen,
Die haer hadden beleyt.
Beleyt was oock seer crachtich
Ierusalem onstelt,
Hondert vijf ende tachtich
Duysent Mannen ghetelt,
Int velt, worden verslaghen
Van den Enghel, maer crancxst,
Vloot om sijn lijf t’ondraghen,
| |
[pagina 57]
| |
Senacharib met ancxst.
Ancxst noot droefheyt en treuren,
Was in Bethulia,
Maer Godt liet haer ghebeuren,
Sijnen troost uyt ghena,
Sara, ende den ouden
Tobias, vry van scha,
Zijn vertroost en behouden,
Ghelijck oock Susanna.
Susanna van de boeven,
Beloghen zijnde swaer
Quam om een groot bedroeven,
Haer suyver herte claer,
Maer om haer te bevrijden
Godt Daniel vercoos
Hy can sijn volck verblijden
Alst meest schijnt troosteloos.
Troosteloos aes der dierenGa naar margenoot+
Scheen dat Daniel was,
Maer uyt des kuyls duwieren,
Quam hy seer snel te pas,
Ionas oock Gods vermoghen
En goetheyt wel bevandt,Ga naar margenoot+
Zijnd’ uyt den Visch ghespoghen
En in behouder handt.
In behouder handt quamenGa naar margenoot+
De Iongelinghen vry,
Wt den Oven tesamen,
En uyt de tyranny,
Oock die van alle canten,
| |
[pagina 58]
| |
Ga naar margenoot+Waren in groot ghetal
Om van den Elephanten
Te zijn vertreden al.
Al schijnen hier vertreden
De vrome onder den voet
Haer zielen ende leden
Zijn in Gods handen soet,
Den moet, sy niet verloren
Ga naar margenoot+Gheven, maer spreken danck
Ga naar margenoot+Gode, die int becoren
Haer gheeft eenen uytganck.
Eenen uytganck verleende
Ga naar margenoot+In Asia de Heer,
Als Paulus niet en meende
Langer te leven meer
Soo seer, boven sijn crachten
Ga naar margenoot+Beswaert zijnd’ in verdriet
Ga naar margenoot+Dus die den Heer verwachten
Ga naar margenoot+Te schand’ en comen niet.
Niet en quamen tot schanden
Die Apostelen vroet,
In kerckers en in banden
Hadden blijde ghemoet
Want goet, haer Consciency,
En wandel was voor Godt
Vrienden laet ons intency
Hier toe strecken voor slot.
Slot is, dat Godt ten fijne,
Ga naar margenoot+Die quade Menschen wreet,
Tot die eeuwighe pijne
| |
[pagina 59]
| |
Wel te bewaren weet
Maer van leet en gequelleGa naar margenoot+
Sijn volck sal maken vryGa naar margenoot+
T’zy Man, Wijf Iongh geselleGa naar margenoot+
Dochter, wie dat het zy.
Een is noodich. |
|