Die akelige noot! Katrientje heeft er nu genoeg van! Ze gooit 'm boos op de fruitschaal en neemt er een lekkere appel voor in de plaats. Mmmm!!! Wat smaakt die.
Maar wacht eens, al kan Katrientje de noten niet kraken, dan zou ze er toch wel leuk mee kunnen spelen! Ze zoekt alle noten tussen de appels uit, en gaat er mee op de grond zitten.
Er is een blauw langwerpig vlak in 't vloerkleed. Dat is een hok, waar Katrientje de noten in zal gooien. Ze gaat er 'n eind vandaan zitten en, daar gáát ie, hoor.... O, jongens, véél te ver! De noot rolt met 'n vaart over het blauwe hok en ketst hard tegen de muur. Ha, ha, wat is dié mis! De volgende beter! Hupla..... Die is er bijna! Iets harder moet ze gooien! Maar de volgende komt er láng niet! En dan is 't alweer mis! Hè, dat spel is véél te moeilijk!
Ze verzint iets anders:
Bij 't raam is een notenpakhuis. Die noten moeten naar een andere stad gebracht worden. Hoe? Met de trein natuurlijk! Vlug haakt Katrientje de wagonnetjes aan elkaar. Daar komt ie al aan! Opzij, opzij! Daar komt de trein aan! Sjoek.... sjoek.... sjoek.... Bij 't notenpakhuis moet de trein stoppen. Alle wagonnetjes worden volgeladen.
Auteursrecht onbekend
