Maendelyks musikaels tydverdryf

[p. 10]

Op de Duif van Klorimeen.

Het voorwerp van uw tee-dre zorgen, Uw Duif is weg, ô Klorimeen!
Waer houdt dat Diertje zich verborgen. Waer dreef het op zyn wiekjes
heen? Hoe nette 't zyne veders glad! Hoe drukte 't zyn gekruifde
kopje? Hoe kir - de 't met gezwollen kropje, Wan-neer 't op uwen schouder zat!

2

ô Schoone 't minde u veel te teeder,
Dan dat het u vergeten zou:
Doch keert het in het kort niet weder,
Ik bid u, maetig uwen rouw.
Wie weet of niet de looze min,
Het u stilzwygend heeft ontdragen,
En dus gespannen voor den wagen,
Van Cypris groote Koningin.