Maendelyks musikaels tydverdryf
(1751)–Kornelis Elzevier, Antoine Mahaut– Auteursrechtvrij
[pagina 11]
| |
2
Wie 't niet gelooft koom slechts beschouwen,
Het leed dat ik verdragen moet:
En die dan noch zal willen trouwen,
Zit zelf de Zotheid al in 't Bloed.
| |
3
Myn Huis-serpent doet niet dan kyven,
Op Meid, en Knecht, en kat, en Hond:
Die gaen; maer ik, helaes! moet blyven,
Al noemt ze my een Vagebond.
| |
4
't schoon maken is 't waer meê myn Slarie,
Myn mooje schyven steeds verbruid:
't Begint den eersten Januarie:
En met December scheidt ze 'er uit.
| |
5
En ach! ik heb geen woord te zeggen,
'k Moet spreken, zoo als zy begeert:
Wil zy my slaen, 'k moet maer gaen leggen,
't Mag gaen zoo 't wil, maer 't gaet verkeert.
|
|