Maendelyks musikaels tydverdryf
(1751)–Kornelis Elzevier, Antoine Mahaut– Auteursrechtvrij
[pagina 9]
| |
2
Neen tweede Zieltje, denk dat niet.
Een roosje dat zich niet laet plukken,
Ziet door den tyd zyn schoon verdrukken,
Die als een schaduw henen vliedt.
Gy moogt wel op uw schoonheid roemen,
Maer ze is verganglyk als de bloemen.
Kom kies my tot uw' bruidegom,
Voor 't naken van den Ouderdom.
|
|