Stichtelijcke gesangen
(1661)–Cornelis Maertsz.–
AuteursrechtvrijStem: Hansjen sneed dat Kooren was langh.HOogh-karspel! waer begint uw' prijs?
Of waer is 't eynd' gevonden?
Ick dachte licht (soo 't Paradijs
Niet langhe was verslonden,)
2. Dit is de pleyn daer Eden stondt,
Dat Godt self deed opcieren;
Want soo schijnt heden noch de grondt
Des Landts, en der Rivieren.
3. Als ick 't ghesichte weyden doen,
Door al de vruchtbaerheden,
| |
[pagina 356]
| |
Den Hemel boven 't hooft schijnt groen.
Door weer-schijn van beneden.
4. De Boomen krakende van Ooft,
Een Hooft-punt van 't vermaecken,
Die steecken soo haer wensch'lijck hooft
Verr' boven onse daecken,
5. En schudden ons haer vruchten toe,
Als wy haer grondt betreden.
De Vogeltjes, die nimmer moe
En sijn in vroolijckheden
6. Die sietmen hier by duysende
Van tack op tackje hupp'len,
Terwijl het wintje suysende
Haer sprenght met Dauw'ge drupp'len.
7. De Ackers staen met Kool beplant,
Bezayt met Terw, en Haver,
De Bloemen spick'len 't gantsche Landt
Met geel, door 't groene klaver.
8. Daer komen dan de Meysjes aen
| |
[pagina 357]
| |
En plucken Melck tot Kaesjes
Terwijl de Koeytjes weyden gaen,
Verlieft op weel'ge graesjes.
9. De Lammertjes met sachte Wol
Die hipp'len met gespartel,
De Kalfjes drincken buyckjes vol,
En danssen dan wel dartel.
10. De Beeckjes, die rontomme sijn
Met riss'lend riedt bewassen,
Sijn hier soo suyver of de Rijn
Haer laefde met sijn plassen.
11. Sy wemelen vol soete Vis,
Elck soud hem hier vergeten,
t'Wijl die met lust te vanghen is,
En met meer smaeck te eten.
12. Als yemandt hier een Fuyckjen set
Des Avondts voor een slootje,
Die slaept des nachts moy op sijn Bedd'
En 's morghens heeft hy 't Soodtje.
| |
[pagina 358]
| |
13. Indien de Bout-lust yemandt quelt
Hy zy niet langh een dreygher,
Treck met het Vogel-Roer te Veldt,
Daer stuppelen Snip en Reygher.
14. Dit Lust-hof dat belommert staet,
Met duysend groene kranssen,
Heeft onder voet een Kijsel-straet,
Daer op een Henghst mach danssen.
15. Wat is daer op al reeds, en ganghs,
De Peertjes, wack're Beesjes,
Die draven staegh de straet al langhs,
Met Koetsjes, en met Sleesjes.
16. Wanneer d'Enchuyser minnaer niet
Sijn Liefjen kan bekooren,
Maer hy in haer een herte siet
Soo kout oft was bevrooren,
17. Soo hy 't soo verr' maer brenghen kan,
Dat zy dit Dorp komt naecken,
Haer min-loos hert ontfoncken van,
| |
[pagina 359]
| |
Dan kan hy 't Huw'lijck maecken.
18. Maer 't grootste wonder dienter by;
Sijn dat gheen vreemdigheden?
Dit Dorp vertoont een Schuttery,
Trots 't puyck van Hollandts Steden.
10. Dit Boere-krijghs-heyr is vol moet.
De Trommel raest op 't beste,
De Pluymen blincken op de hoet,
En 't Silver op 't Geveste.
20. De Spies steeckt af op d'yseren kraegh,
't Musket dat flonckter onder,
Dan meent den Duyn-Boer by den Haegh,
Hy hoort in 't Noord den Donder.
21. Mijn Lof-lust singht haer nimmer sadt,
Wie soud' sijn vreught weer-houwen?
Indien de weer-haen ooghen had
Om van de Toorn t'aenschouwen,
22. Dees lieflickheydt soo schoon en veel,
Hy raeckte licht aen 't daveren,
| |
[pagina 360]
| |
En kraeyde uyt sijn koop'ren keel,
Dat Dries-man 't hoord tot Staveren.
23. 't Is wel een lieffelijck vermaeck,
In al dit schoon te woonen.
Ick proeve self de soete smaeck,
Van 't gheen ick hier vertoone.
|
|