Stichtelijcke gesangen
(1661)–Cornelis Maertsz.–
AuteursrechtvrijStem: De schoone die my dus Mart'liseert.GEen schoon door-luchtigh Koninghs-Hof,
Noch prachtigh' Staetsy-[Sael],
Wiens Mueren sijn van eed'len stof,
| |
[pagina 280]
| |
Door-schakeld van de prael,
En is in eenigh deel ghelijck,
Het Glory-rijcke Hemels Koningh-rijck.
2. Het schoonste maecksel, dat ons oogh
Heeft immermeer aenschoud,
Is 't ronde blauw Ghewelf om hoogh,
Door-weven met sijn Goudt:
Daer langhs de Koningh van het licht,
Sijn Wagen-spoor staegh ment voor ons gesicht;
3. Daer aen de Silv ren Maen, by Nacht
Ons toe-lacht met sijn schijn,
Omringht met 't Flonckerende gheslacht,
Wiens vorst hy schijnt te sijn:
Midts hy gaet langhs 't Saphiren velt,
Als of hy 't heyr in haer gheleden stelt.
4. Maer dat verdeck, aldaer om hoogh,
Dat soo in glans uyt-munt,
Is maer een Schuts-muer voor ons oogh,
Die ons haer pronck wel gunt,
| |
[pagina 281]
| |
Maer het ghesicht met een ontseydt,
Te sien de glans van d'hooghste Heerlickheydt.
5. Och! wie is hy, die die Gordijn
Eens wat ter sijden strijckt?
Dan soud ick sien, wat held ren schijn
Van Heerlickheydt, daer blijckt:
En hooren d'Eng'len Rey, wiens toon,
Godts Heyl'ghe Lof, doet klincken voor sijn throon.
6. Maer wacht wat, och ! de tijdt komt aen
Dat ghy daer boven, self
Met dese voeten, noch sult gaen
Op 't Gheborduert Ghewelf:
En sonder voor-hangh voor 't ghesicht,
Aenschouwen sult dat eeuwigh-blinckend licht.
|
|