Stichtelijcke gesangen
(1661)–Cornelis Maertsz.–
Auteursrechtvrij
[pagina 209]
| |
Stem: Als Garint sijn ooghjes open dee.WEllekoom // dacht Jona in hem self,
Doe de Wonder-boom
Over hem breyde tot een gewelf:
O! sprack hy, die dus krult // ghy sult
My gants
Bedecken met uw' wieck,
Dat ick niet werde sieck,
Door glants
Van d'heete Zonne-schijn // vol pijn.
2. Maer daer na // soo quam het anders af,
Hy verdorde dra,
Doe de Zon sijnen schijn op hem gaf:
| |
[pagina 210]
| |
Ja worde terstont doof // en schoof
't Gordijn
Meer af van Jonas Hut,
Doe had hy geen beschut
Voor pijn:
En 't Schuyl-kleedt voor 't verdriet // was niet.
3. Yder saeck // die ons de Wereldt gheeft,
Met haer schijn-vermaeck,
In haer Mergh desen Gheest mede heeft:
In Weeld-tijdt wel het soet // 't gemoet
Verquickt,
Als alles gaet na wensch,
En dat gheen leet de Mensch
Verschrickt,
Maer al waer lust uyt groeydt // toevloeydt.
4. Maer dan als // aentreffen anghst en noodt,
Is de vreughde vals,
Die de lust van het vleesch, ons aen-boodt,
En al dat groen vermaeck // en smaeck
| |
[pagina 211]
| |
Verdwijnt,
Wanneer 't verdriet schijnt heet,
En dat ons anghst, en leet
Seer pijnt:
Soeckt Hemels-troost in noodt // en doodt.
|
|