Stichtelijcke gesangen
(1661)–Cornelis Maertsz.–
AuteursrechtvrijStem: Ick sught, ick ween, ick klaegh.HY, die de Scepter swaeydt
In Babelse Paleysen,
Van welckers pracht staegh Fama kraydt,
Waer oyt een Mensch kon reysen.
2. Die worde door Godts handt,
| |
[pagina 197]
| |
In Beest'lijckheydt verschapen
Soo dat hy at het Gras van 't Landt,
En in de dauw lagh t' slapen.
3. Sijn ruyghe Hayr hingh by,
En sleepte langhs de gronden;
Sijn Nag'len wiessen, als of zy
Aen Arents voeten stonden.
4. Hier blijft mijn weet-lust staen,
En siet nu in dit wonder,
De stant van Aerdtsche Menschen aen,
En al haer doen besonder.
5. Seght ghy: het gras is niet
De Spijs der Wereldt-linghen:
Wat hy nochtans met lust gheniet,
Dat sijn maer Aerdtsche dinghen.
6. Al leydt hy niet, en rust
Des Nachts op nare velden,
't Is nochtans in des Wereldts lust
Daer hy sijn rust oyt stelde.
| |
[pagina 198]
| |
7. Draeght hy gheen ruyghe vacht,
Hy draeght wel ruyghe sinnen,
En woelt om Rijckdom, Eer, en Pracht,
Het Doel-wit van sijn Minne.
8. Of hy gheen klauwen draeght,
Hy is nochtans te vreesen:
Door Roof-lust die sijn hert op knaeght
Verdruckt hy Weeuw, en Weesen.
9. O Aerdtschen, Beesten Aerdt!
Ontwaeckt uyt Aerdtsche Droomen:
En tracht dat ghy een Schat vergaert,
Daer Mot, noch Dief kan komen.
|
|