Stichtelijcke gesangen
(1661)–Cornelis Maertsz.–
AuteursrechtvrijStem: O Kars-nacht.M[Ijn P]en lust Davids lof te melden:
Hy sagh gewapent, op de velde,
Het Leger der vyanden Godts:
En in het selve sagh hy treden
Een groote Reus, met stercke leden,
En in 't gemoet wel stout, en trots.
2. Hy was met Koper overtogen,
En blonck gelijck een Son in d'ooghen,
Die al der Sterren glans verdooft:
Sijn Donder-keel [brond] uyt van verren,
Wie is die Heldt, die soude derren
| |
[pagina 149]
| |
Met my gaen kampen Hooft om Hooft?
3. Maer David, een der Schapen-hoeders,
Socht Godes eer, en 't heyl sijns Broeders,
Dies trock hy na dien Poccher heen,
Niet met een Spiets of Swaerdt: maer ginger
Met eenen Staf en eenen Slinger,
Te strijden met de Philesteen.
4. Den grooten Reus die gingh hem teghen,
Gedoft met Helm, en Spiets, en Deghen,
En scheen wel een Metalen Bergh:
Maer David worp een van sijn Stenen,
Die vloogh hem door sijn voor-hooft henen:
Daer stort dien Reus voor eenen Dwergh.
5. Hem wordt de Kop voort afgesneden,
Met 't eygen Swaert: doe is daer mede
Al 't Philesteensche Heyr ghevlught.
En Davids lof wordt uytgesongen,
Op hondert-duysent soete tongen
Dat d'Echo weer-klonck uyt de Lucht.
| |
[pagina 150]
| |
6. Maer Jesus, 't heyl en 't Hooft der vromen,
Heeft noch al meerder lof bekomen,
En grooter Reus ter neergevelt:
Men moste hier al t'samen meng'len,
De Lof van Menschen, en van Eng'len,
Eer het na waerde wordt vermelt.
7. De boose Wereldt is een Leger,
Staegh aengehitst van een beweger,
Te weten, van den Helschen-Vorst,
Die swanger van sijn Rasernijen
Godts volck vervolght, en in het strijen,
Na hare waerde Zielen dorst.
8. Maer Christus, die dat niet kond lijden,
Trat in het perck, hem te bestrijden,
Met Spiets noch Swaert: Maer arm en sleght,
En Sathan wel versien met Schichten,
Maer evenwel soo most hy swichten,
Ja wordt ontzielt in dat gheveght.
9. Ons Heylandt heeft hem neer gheslegen,
| |
[pagina 151]
| |
En met des Sathans eygen Degen,
Dien Helle-vorst doe voort verscheurt,
Want midden in het bitter sterven
Meend Sathan Jesum te verderven:
Maer 't viel als doe sijn eyghen deurt.
10. Doe dus den vyandt was verslagen,
Voer hy opwaerts, op eenen Wagen
Van Wolcken, tot in 't Hemels-Hof,
Daer hy sijn Volck nu doet versaem'len:
Wy, die hier van dees dinghen staem'len,
Sullen daer singhen sijnen Lof.
|
|