Beschouwing der wereld

[p. 398]

De Ryke.

Onvolmaakt en vluchtig.

Want wat baatet een mensche, zo hy de geheele wereld gewind, en lyd schaade zyner ziele? Of wat zal een mensche geeven; tot lossinge van zyne ziele? Want de Zoone des menschen zal komen in de heerlykheid zyns Vaders met zyne Engelen, en als dan zal hy een iegelyk vergelden na zyn doen.
Matth: XVI: 26, 27.

[p. 399]

De Rykdom daar het vlees op ziet,

Dat is de waare rykdom niet,

Bestaande uit Metaal der aarde,

En allerlei behaag'lykheid,

Der yd'le dingen dezer tyd,

Hoe aangenaam en hoog van waarde.

Want wat verdryft gelyk een stroom,

En wat verdwynd gelyk een droom,

Wat zyn die dingen veel te achten!

Schoon dat de lust der Rykdom zeid,

Zy dekt het Leven dezer tyd:

Maar 't is een dak, van strooje krachten.

De storm-wind, uit de hoek der Dood,

Die veegt het wech, en laat ze bloot,

Die veilig onder 't zelve zitte.

Dan is de stoute moed versaagd,

Zo bloot bevallen, en geplaagd,

Van doodelyke koude en hitte.

Waar is de beter Rykdom dan?

Doet d'oogen op en ziet hem an:

Dat is den eed'len stand der deugde.

[p. 400]

 

Het goud en zilver worde doof,

 

By 't glinst'ren van het ryk Geloof,

 

En Hoop, op God, en d'eeuw'ge vreugde.

 

Terwyl het wel vernoegd gemoed,

 

Bevriend met God, het hoogste goed,

 

Zit onder den gewensten zegen,

 

Der gunst van d'Opper-Majesteit,

 

Een Rykdom, die in eeuwigheid,

 

Geen los geval hem zal ontveegen.

Spreuken XI: 28.
Wie op zynen rykdom vertrouwd, die zal vallen: maar de rechtvaardige zullen groenen als loof.

Mattheus VI: 19, 20, 21.
Vergaderd u geen schatten op der aarde, daar ze de motte en roest verderft, en daar de dieven door-graaven en steelen.
Maar vergadert u schatten in den hemel, daar ze noch motte noch roest en verderft, en daar de dieven niet en doorgraaven, noch en steelen.
Want waar uwen schat is, daar zal ook uw' herte zyn.

Lukas VI: 24.
Maar wee u gy ryke, want gy hebt uwen troost wech.

[p. 401]

En Kap: XVI: 25.
Maar Abraham zeide, Kind, gedenkt dat gy uw goed ontfangen hebt in u leven, en Lazarus desgelyks het quaade: en nu word hy vertroost, en gy leid smerten.

1 Timotheus VI: 9.
Doch die ryk willen worden, vallen in verzoenkinge en [in] den strik, en [in] veele dwaaze en schaadelyke begeerlykheden, welke de menschen doen verzinken in verders en ondergang.

Jakobus V: 1, 2, 3, 4, 5, 6.
Wel aan nu gy ryke, weent en huilt over uwe elendigheden, die over u komen.
Uwen rykdom is verrot, en uwe kleederen zyn van de motten gegeeten geworden:
Uw' goud en zilver is verroest: en haaren roest zal u zyn tot een getuigenisse, en zal uw' vlees als een vuur verteeren: gy hebt schatten vergaderd in de laatste dagen.
Ziet, de loon der werk-lieden die uwe landen gemaait hebben, welke van u verkort is, roept: en het geschrei der geene die ge oogst hebben is, gekomen tot in de ooren des Heeren Sebaoth.
Gy hebt lekkerlyk geleeft op der aarden, en wellusten gevolgt: gy hebt uwe herten gevoed als in eenen dag der slachtinge.
Gy hebt veroordeeld, gy hebt gedood den rechtvaardigen: [en] hy en wederstaat u niet.