Beschouwing der wereld (1977)

Beschouwing der wereld

(1977)–Jan Luyken– rechtenstatus

Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende



[pagina 360]
De Stad.
Die is hem ook niet.

Door het geloove is hy een in woonder geweest in het land der belofte, als in een vreemd [land], en heeft in Tabernakelen gewoond met Izaak en Jakob, die mede Erfgenaamen waaren der zelver belofte. Want hy verwachtede de Stad die fondamenten heeft, welker Konstenaar en Boumeester God is. Hebr: XI: 9, 10.
[pagina 361]

De Heil-stad leid, Niet in der Tyd. Wat Stad men in de Wereld ziet, Van aller landen vaste Steden, Het is de rechte Stad al niet, Een t'zaamen-woon, van liefde en vrede. Wie evenwel die waare Stad Bereizen wilde, na begeeren, En gaaren daar een wooning had, Die moet de rechte wegen leeren. Al waar het breed en lustig zy, Dat veel begaan word en bereeden Dat gaa men maar getroost voorby, Met onophoudelyke schreeden. De rechte weg is eng en smal, En eenzaam, zonder woelderyen, En strekt zich door het traanen-dal, Daar steeds den afval is te myen. Die brengt u binnen Sions poort, Een Stad, wiens lof en heerlykheden Gy nooit, na waarden hebt gehoord; Dat is die Stad van eeuw'ge vreden.
[pagina 362]
Wie zich vermoeid heeft onder weeg, Om eenmaal aan die plaats te komen, Die vind zyn rust en lust ter deeg, En heeft nooit ongeval te schroomen. Maar wie op aarde reist en loopt, En meend een steê van rust te vinden, Verkrygt niet daar hy lang op hoopt, En vind ten laatsten rook en winden. Maar gy, ô schoone Hemel-Stad! Gy geeft u Burgers 't vol genoegen, Dies hebben zy haar Heil gevat, Die zich naar u ter uit-tocht voegen.
Galaten IV: 26. Maar Jeruzalem dat boven is, dat is vry, welk is onzer aller Moeder.
Hebreen XI: 13, 14, 15, 16. Deze alle zyn in het geloove gestorven, de belofte niet verkregen hebbende, maar hebben dezelve van verre gezien, en gelooft, en omhelst, en hebben beleeden dat zy gasten en vreemdelingen op der aarden waaren. Want die zulke dingen zeggen, betoonen klaarlyk dat zy een Vaderland zoeken.
[pagina 363]
En indien zy dies [Vaderlands] gedacht hadden, van welk zy uitgegaan waaren, zy zouden tyd gehad hebben om weder te keeren: Maar nu zyn zy begeerig na een beter, dat is na het hemelse. Daarom en schaamd hem God haarer niet, om haaren God genaamt te worden: want hy hadde haar een Stad bereid.
En Kapittel XII: 22. Maar gy zyt gekomen tot den berg Zion, en de Stad des levendigen Gods, tot het hemelse Jeruzalem, en de veele duizenden der Engelen.
En Kapittel XIII: 14. Want wy en hebben hier geen blyvende Sad, maar wy zoeken de toekomende.
Openbaaring XXI: 10. En hy voerde my wech in den geest, op eenen grooten en hoogen berg, en hy toonde my de groote stad, het heilige Jeruzalem, nederdaalende uit den hemel van God.

Vorige Volgende

Over het gehele werk

titels

Beschouwing der wereld