Beschouwing der wereld

[p. 266]

De Aap.

Het lykt'er na.

Maar deze, als onredelyke dieren, die de natuure volgen, en voort gebragt zyn om gevangen en gedood te worden, dewyle zy lasteren het geene zy niet en verstaan, zullen in haare verdorvenheid verdorven worden.
2 Petrus II: 12.

[p. 267]

Het heeft een menschelyke swier,

Maar evenwel, het is een Dier,

Hoe gaauw en arg in zyn bedryven,

Hoe schrander door de sterren geest,

Die 't leven is in ieder beest,

't Zal in 't getal der Dieren blyven:

Veel menschen gaan in menschen schyn,

Die in der daad maar dieren zyn,

Dewyl zy met haar gantse leven

Bezorgen 't weezen dezer tyd,

In onbedachte Dierlykheid,

En niet tot d'oorsprong zyn verheven.

Doch 't zyn geen dieren in 't geheel,

Van wegen het onsterflyk deel,

Dat tot wat hoogers is geschapen,

Maar zy bedryven apery,

In 't weezen dat vergank'lyk zy,

En speelen 't vrucht'loos spel der Aapen.

Maar als 't dan na het einde spoed,

Ontwaakt dat vonkje van 't gemoed,

[p. 268]

 

Daar rechte dieren niet van weeten,

 

Dan is de Geest, de gulde tyd,

 

Ter menschelykheid, elendig kwyt,

 

En word van na-berouw gebeeten.

 

ô Mensch al zyt gy arg en snoô,

 

Gy dorst maar op een leedig stroo,

 

Met al u werelds doen en laate,

 

Want alles wat niet hooger gaat,

 

Als in de dierelyke graat,

 

Dat komt de Ziele niet te baate.

 

't Is jammer dat zo eed'len stof,

 

Van zulk een waardigen kom of,

 

Gelyk daar is het mensch'lyk leven,

 

Misbruikt word, en gelyk gesteld,

 

De domme dieren op het veld,

 

Daar 't tot zyn God zouw zyn verheven,

 

ô Mensch! zo gy een mensch wild zyn,

 

Zo laat het niet by menschen schyn,

 

Maar weest een deeg'lyk mensch van binnen,

 

Dat zich u oogmerk steeds verheft,

 

In 't geen uw eeuwig heil betreft,

 

Dan zult gy zyn, voor schyn gewinnen.

[p. 269]

Romeinen II: 19, 20.
En gy betrouwd u zelven te zyn een leidsman der blinde, een licht der geene die in duisternisse zyn:
Een onderrichter der onwyze, [en] een leermeester der onweetende, hebbende de gedaante der kennisse en der waarheid in de wet.

2 Timotheus III: 1, 2, 3, 4, 5.
En weet dit, dat in de laatste dagen ontstaan zullen zwaare tyden.
Want de menschen zullen zyn liefhebbers van haar zelven, geldgierig, laatdunkige, hovaardig, lasteraars, den onderen ongehoorzaam, ondankbaar, onheilig,
Zonder natuurlyke liefde, onverzoenlyk, achterklappers, onmaatig, wreed, zonder liefde tot de goede,
Verraders, roekeloos, opgeblazen, meer liefhebbers der wellusten dan lieshebbers Gods:
Hebbende een gedaante van Godzaligheid, maar die de kracht der zelve verloochent hebben. Hebt ook eenen af keer van deze.

Judas vers 10, 11.
Maar deze, 't geene zy niet en weeten, dat lasteren zy: en 't geene zy natuurlyk, als de onredelyke dieren, weeten, in't zelve verderven zy haar.
Wee haar, want zy zyn den weg Kains ingegaan, en door de verleidinge des loons Balaams zyn zy heenen gestort, en zyn door de tegenspreekinge Kore vergaan.