Beschouwing der wereld

[p. 238]

Den Os.

Zonder nadenken.

Zy en dachten niet aan zyne hand; aan den dag, doe hy ze van den wederpartyder verloste.
Psalm LXXVIII: 42.

Een osse kend zynen bezitter, en een ezel de kribbe zynes heeren [maar] Israël en heeft geen kennisse, myn volk en verstaat niet.
Jezaias I: 3.

[p. 239]

De Os van dienstbaarheid ontslaagen,

Gaat weiden, in het grazig veld,

Heeft zyn gemak, en goede dagen,

Word weelig, vet, en welgesteld.

Zyn Tafel werd niet opgenomen,

En in zyn spyze leid hy neer,

Hy weet van vreeze noch van schroomen,

Maar zet in welzyn, vlees, en smeer:

Zo weid het zorgelooze leven,

In 't ruime veld van weeld'righeid,

Met overvloed van goed omgeeven,

En schuimd het vet van dezen tyd.

Maar ziet op 't onbedachte Ende;

Den Heer die haar dat Heil aandoed,

Loerd, tot zyn dienst, op haar Elende,

Op dat zyn honger werd gevoed.

De Mensch met hooger Geest geschaapen,

Als 't onverstandig domme Vee,

En moest zich dan zo niet vergaapen,

En doen gelyk het Diertje deê.

[p. 240]

 

Beschoud de breede weelde dagen,

 

Der voorgestelde Rykeman,

 

Wat vruchten hadden die gedraagen?

 

ô Mensch! bespiegeld u daar an.

Spreuken VII: 22.
Hy ging haar straks achter na, gelyk een Os ter slachtinge gaat; en gelyk een dwaas tot de tuchtinge der boeijen:

En Kapittel XI: 28.
Wie op zynen rykdom vertrouwd, die zal vallen: maar de rechtwaardige zullen groenen als loof.

En Kapittel XIV: 4.
Als 'er geene Ossen en zyn, zo is de kribbe rein: maar door de kracht van den Os is der inkomsten veel.

Lukas XVI: 19.
En daar was een zeker ryk mensche, en was gekleed met purper en zeer fyn lynwaat, levende alle dagen vrolyk en prachtig.

En Vers 23.
En de ryke stierf ook, en wierd begraaven. En

[p. 241]

als hy in de helle zyne oogen ophief, zynde in de pyne, zag hy Abraham van verre, en Lazarus in zynen schoot.

Jakobus V: 1.
Wel aan nu gy ryke, weend en huild over uwe ellendigheden, die over u komen.

2 Petrus II: 12.
Maar deze, als onredelyke dieren, die de natuure volgen, en voortgebragt zyn om gevangen en gedood te worden, dewyle zy lasteren het geene zy niet en verstaan, zullen in haare verdorvenheid ver dorven worden.

Judas vers 12.
Deze zyn vlekken in uwe liefde maaltyden, [en] als zy met u ter maaltyd zyn, weiden zy haar zelven zonder vreeze: zy zyn waterlooze wolken, die van de winden ommegedreven worden: zy zyn als boomen in 't afgaan van den herfst, onvruchtbaar, tweemaal verstorven, [en] ontworteld.

Openbaaring XVIII: 14.
En de vrucht der begeerlykheid uwer ziele is van u wech gegaan: en al dat lekker, en dat heerlyk was is van u wech gegaan, en gy en zult dat zelve niet meer vinden.