Beschouwing der wereld

[p. 70]

Het Veld.

Vry en onbezet.

De velden zyn bekleed met kudden, en de dalen zyn bedekt met koorn: zy juichen, ook zingen ze.
Psalm LXV: 14.

Al gy gedierte des velds, komt om te eeten, [ja] al gy gedierte in 't woud.
Jezaias LVI: 9.

[p. 71]

Wat vind men 't aangenaam gesteld,

(De naauheid van de Stad ontweeken)

In 't overzien van 't vlakke veld,

Zo schoon en heug'lyk uitgestreeken,

Met zyn Sieraad van 't groene gras,

Zo ver de oogen zich verspreiden,

Als of 't een spree der aarde was,

Voor 't beesje dat 'er op gaat weiden.

En laat de vrye en ruime zucht,

Zyn adem scheppen in 't beschouwen,

Der rondsom heene ontdekte lucht,

Niet weg gestopt door Stad-gebouwen.

Terwyl 't uit zyne zooden baard,

Een quinkeleerend vluchtig leven,

Dat opwaarts in de hoogte vaard,

Om aangenaam geluid te geeven.

Daar schard het hoendjen om zyn kost,

Daar dryft het Eendjen door de slooten,

Daar graast het lam in 't bont gedoft,

Al wond'ren, uit Gods Bron gevlooten,

[p. 72]

 

't Onnozel vee in zynen tryn,

 

Verwekt geen walg, door doen en reden,

 

Gelyk de mensch, die wys zouw zyn,

 

Ter t'zaamen-rot, van volle steden.

 

ô Ruimte van het vrye veld,

 

Hoe zien wy uit, met ons verlangen,

 

Van hem, die u voor oogen steld

 

Een ruim en open veld t'ontfangen!

 

In plaats van deze naare stad,

 

De woonplaats van het tyd'lyk leven,

 

Waarin men zo veel jaaren zat,

 

Met naauheid des gemoeds omgeeven.

 

ô Ruime vryheid van Gods heil,

 

Groen veld van alle zaligheden

 

Niet afgeperkt, in duizend myl,

 

In eeuwigheid niet door te treeden,

 

Gy zyt het daar de zucht op hoopt,

 

Gy zyt het doelwit der gedachten,

 

Gy zyt de kroon om wien men loopt,

 

En 't naauw des werelds wil verachten.

 

Het leven dat u grond beweid,

 

Zyn kind'ren van de Zaligheid.

[p. 73]

Jezaias XXXII: 15, 16, 17, 18.
Tot dat over ons uitgegooten worde de Geest uit der hoogte: dan zal de woestyne tot een vruchtbaar veld worden, en het vruchtbaar veld zal voor een woud geacht worden.
En het recht zal in de woestyne woonen, en de gerechtigheid zal op het vruchtbaar veld verblyven.
En het werk der gerechtigheid zal vrede zyn; en de werkinge der gerechtigheid, zal zyn gerustigheid en zekerheid tot in eeuwigheid.
En myn volk zal in eene woonplaatse des vredes woonen, en in welverzekerde wooningen, en in stille geruste plaatsen.

Maleachi IV: 2.
U lieden daar-en-tegen, die mynen Naame vreest, zal de Zonne der gerechtigheid opgaan, en daar zal genezinge zyn onder zyne vleugelen: en gy zult uitgaan, en toe neemen, als mest-kalveren.