Beschouwing der wereld

[p. 26]

Het Water.

Enkelt is 't Doorluchtig.

Want ik zal water gieten op den dorstigen, en stroemen op het drooge: Ik zal mynen Geest op u zaad gieten, en mynen zegen op uwe nakomelingen. En zy zullen uitspruiten tussen in het gras, als de wilgen aan de waterbeeken.
Jezaias XLIV: 3, 4.

[p. 27]

Het Water, 't lieflyk Element,

Daar zich de dorst van alle dingen,

Met uitgestrekte zucht na wend,

Op dat zy laafenis ontvingen:

Dat alles maatigt en verkoeld,

Wat van de droogte word beneepen,

Dat alles zuiverd, wast en spoeld,

Wat van de vuilheid was begreepen,

Daar alle gras en kruid na haakt,

Daar alle Akkers na verlangen,

Dat alle vruchten wasbaar maakt,

Op dat 'er spyze werd ontfangen,

Dat nedrig en zachtmoedig is,

En altyd zoekt de laagste steede,

En met zyn koele laafenis,

Geduurig afloopt, na benede:

Dat wekke ons op, en wyze ons voort,

Om zynen oorsprong eens t'erlangen,

Wyl 't leven reeds al heeft gehoord,

Dat zulks van Jezus is t'ontfangen,

Die spring en leevende Fontein,

Die zich voor niet heeft aangeboden,

Op dat wy nimmer dorstig zyn,

In 't land, daar ons zyn Roep toe nooden.

[p. 28]

Het Water, enkel en alleen,

En onvermengt met and're zaaken

Is zuiver, klaar en ongemeen,

En kan het schouwend oog vermaaken:

Maar is 't verdubbelleerd met aard,

Zo is zyn Edelheid verlooren,

En is veracht'lyk en onwaard,

Zyn naam van Modder werd gebooren

ô Ziel! wel eer zo klaar geweest,

Zo zuiver uit Gods bron gevlooten,

Wat heeft de helse en werelds geest,

Al zwarte aarde in u gegooten!

ô Water! van het waard gemoed,

Zo helder in eenvuldigheden,

Vermengd u niet met 's werelds goed,

Die zwarte aarde hier beneden,

Op dat gy zyt tot een vermaak

Van d'allerklaarste en waarste oogen,

En zyn begeerte tot een smaak,

Zo zal u zyne gunst verhoogen,

Om in het Paradys te zyn,

In 't midden van de Hemels boomen,

Een spring en levende Fontein,

Van eeuwige Vrede en vreugde-stroomen:

Myd dan het mengsel (dat genaakt,)

Van 't helse stof en 't stof der aarde,

Dat u voor God verfoei'lyk maakt,

En voor zyn oogen in onwaarde,

[p. 29]

 

Op dat gy niet als drek en slyk,

 

Versmeeten word in 't duister ryk.

Mattheus VI: 22, 23.
De kaarse des lichaams is de ooge; indien dan uwe ooge eenvoudig is, zo zal uw' geheel lichaam verlicht wezen.
Maar indien uw' ooge boos is, zo zal geheel uw lichaam duister zyn. Indien dan het licht dat in u is, duisternisse is, hoe groot [zal] de duisternisse [zelve zyn]?

Joannés III: 5.
Jezus antwoordde, en zeide tot hem; voorwaar, voorwaar, zegge ik u, zo iemant niet gebooren en word uit Water en Geest, hy en kan in het Koningryke Gods niet ingaan.

Kapittel IV: 13, 14.
Jezus antwoordde en zeide tot haar: een ieder die van dit water drinkt zal wederom dorsten:
Maar zo wie gedronken zal hebben van het water dat ik hem geeven zal, dien zal in eeuwigheid niet dorsten, maar het water dat ik hem zal geeven, zal in hem worden een Fonteine van water springende, tot in het eeuwige leven.