apocrief / de analphabetische naam

[p. 76]

langeweg

dit is een oude benauwde wereld
tot in mijn keel genageld
zit ik onwrikbaar in de machine
de machine die mij meemaakt

als katten in muizen
schrikken springend mijn ogen
maar de ruimte houdt mij in haar hol
ik ben als een boom in een berg

.....................

alleen een stippellijn stippellijn
stippellijn is kind