Kindergedichten

[p. 25]

Het rijke haasje.

In 't boerkoolland een haasje zat

Dat peuzelde aan een spruitje,

En toen het zat gegeten zich had

Toen veegde 't af zijn snuitje.

Een buitling, hupla! Wát was dat?

Daar zat het op zijn pluimpje!

En had 't geen lange lepels gehad,

't Was net geweest Klein Duimpje.

Nu zat ons haasje heel parmant

Met veel verstand te kijken

En dacht: dat 's alles vader zijn land

Zoover de blikken reiken.

[p. 26]

 

Ja kijk, daar ginds ligt vaders bosch

 

En daar staan onze koolen ....

 

Wat vaart die boer daar weg met zijn ros?

 

Heeft die weer kool gestolen?

 

 

 

Wat ginds die man wel hakken zou?

 

Zou die ons bosch gaan vellen?

 

Wacht, mann'ke, wacht, dat zal ik 'es gauw

 

Aan vader gaan vertellen.

 

 

 

't Sprong hupla! hupla! hupla! toen,

 

Op alle vier zijn beenen,

 

Hup! in, hup! uit, hup! weg in 't groen

 

En was in 't bosch verdwenen.