Alles zingt

liedjes en rijmpjes voor het kleine volkje

277. In den bloementuin.

Bloemen hier en bloemen daar,

Bloemen overal!

Doch het onaanzienlijkst kruid

Riekt het meest van al.

[p. 269]

 

'T is de lieve reseda.

 

Wat zij mist aan kleur,

 

Wint ze meer dan dubbel uit

 

Door haar' eêlen geur.

 

 

 

Menig mensch, niet mooi en schoon,

 

Volgt haar voorbeeld na,

 

En is onder menschen dan

 

Ook een reseda.

 

 

 

Spant een' roos ook ver de kroon,

 

Door haar' zachte kleur,

 

Door haar' rijken bloemenschat,

 

Door haar' fijnen geur,

 

 

 

Enkel rozen maakt den tuin

 

Nog niet schoon, o neen!

 

Daarom plant men ander kruid

 

Door de rozen heen.

 

 

 

En te zamen maken zij

 

Onzen bloemengaard

 

Tot een plekje, wonderschoon,

 

'T schoonst voor mij op aard.

 

 

 

Mocht in 's menschen levensgaard

 

Ieder, kind'ren-mijn,

 

Zoo geen' roze, dan toch vast

 

'T reseda-tje zijn.