Volks lieden-boek
(1785)–Adriaan Loosjes–
Auteursrechtvrij
[pagina 52]
| |
Hoe dorst hy smaalen,
En viesch zyn neus op haalen
Voor vader Cats. - Die zot!
Wist hy waar meê hy spot.
‘Die laffe Rympjesmaaker,
‘Zo lastig van dreun,
‘Die oude Neutekraaker,
Zeî hy tot myn zeun.
‘Laat dat vod leggen,
‘En jou door my gezeggen,
‘Ik heb hier een Roman,
‘Die meer jou leeren kan.
Laat my dat boek eens kyken,
Zei ik toen half kwaad.
‘ô Dat zou weinig lyken,
‘Hoor jy na myn raad,
Zo dorst hy spreeken.
Toen schreeuwde ik: selleweeken!
Ik wil en zel het zien,
Of 'k zel 't myn Piet verbien.
| |
[pagina 53]
| |
Toen ik 't had opgeslaagen,
Keek ik na den zin,
Die kon my niet behaagen,
En 'k zag er ook in
Een schandlyk prentje. -
Ik gaf toen aan het ventje
Dat lelyk boek heel vlug
Met dit bescheid te rug.
Wel gekke praatjes maaker!
'k Hou niet van dien dreun.
Is Cats een neutekraaker:
'k Zeg Pieter myn zeun!
Laat dat vod leggen.
En jou door my gezeggen,
Vader Cats is een man,
Die meer jou leeren kan
En als jy eens gaat trouwen,
Dan leertje dat boek,
Hoe jy jou huis zelt bouwen
Heel deugdzaam en kloek.
Hy is zo snedig,
En overal heel zedig.
Ja wel ik zeg: Hy hoort
Te staan by 't Heilig Woord.
|
|